تغیر مسیر یافته از - ابن‌مفلح مقدسی
زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابن‌مفلح برهان‌الدین‌ ابواسحاق‌ ابراهیم‌ بن‌ محمد





برهان‌الدین‌ ابواسحاق‌ ابراهیم‌ بن‌ محمد، یکی از شخصیت‌های خاندان‌ اِبْن‌ِ‌مُفْلِح‌، می‌باشد؛ ابن‌مفلح نام‌ افراد خاندانی‌ از فقیهان‌ حنبلی‌ دمشق‌ که‌ در سده‌های‌ ۸ -۱۱ق‌/۱۴-۱۷م‌ دارای‌ مقامات‌ علمی‌ و اجتماعی‌ بوده‌اند. از نسبت‌ رامینی‌ و قانونی‌ برای‌ افراد این‌ خاندان‌ چنین‌ برمی‌آید که‌ اصل‌ خاندان‌ به‌ فلسطین‌ باز می‌گردد.


۱ - معرفی اجمالی



برهان‌الدین‌ ابواسحاق‌ ابراهیم‌ بن‌ محمد بن‌ عبدالله‌ بن‌ محمد بن‌ مفلح‌ (۸۱۶ -۸۸۴ق‌/۱۴۱۳-۱۴۷۹م‌).

۲ - اساتید



او از ابن‌ناصرالدین‌، ابن‌محب‌ اعرج‌ و علاءالدین‌ بخاری‌ حدیث‌ شنید و از بخاری‌ فقه‌ آموخت‌.
از دیگر مشایخ‌ او ابن‌حجر عسقلانی‌ و ابن‌قاضی‌ شهبه‌ شایان‌ ذکرند.
[۲] نعیمی‌، عبدالقادر، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۵۸، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/۱۹۴۸م‌.


۳ - منصب قضا



او در ۸۵۱ق‌ به‌ قضای‌ دمشق‌ گمارده‌ شد و از آن‌ پس‌ بارها مسند قضا بین‌ او و علاءالدین‌ علی‌ بن‌ ملفح‌ دست‌ به‌ دست‌ گردید.
آنگاه‌ که‌ درگذشت‌، قاضی‌ دمشق‌ بود و فرزندش‌ نجم‌الدین‌ عمر جانشین‌ او شد.
[۵] نعیمی‌، عبدالقادر، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۵۸-۶۱، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/۱۹۴۸م‌.


۴ - شاگردان‌



نعیمی‌ از ابواسحاق‌ حدیث شنیده‌ و از وی‌ اجازه‌ دریافت‌ کرده‌ است‌ و به‌ گفته همو تقی‌الدین‌ جراعی‌ نیز از شاگردان‌ او بوده‌ است‌.
[۶] نعیمی‌، عبدالقادر، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۵۹-۶۰، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/۱۹۴۸م‌.


۵ - آثار



ابواسحاق‌ دارای آثار خطی و چاپی می‌باشد.

۵.۱ - آثار چاپی‌


۱. الاستعاذة بالله‌ من‌ الشیطان‌ الرجیم‌ و بیان‌ وسوسته‌ و خدعه‌ و کشف‌ اموره‌، که‌ در ۱۳۱۱ق‌/۱۸۹۳م‌ در مصر به‌ چاپ‌ رسیده‌ است‌.
۲. المبدع‌ که‌ شرحی‌ است‌ بر المقنع‌ ابن‌قدامه‌. جزءِ اول‌ آن‌ در ۱۹۶۸م‌ و به‌ صورت‌ کامل‌ در ۱۹۸۰م‌ به‌ کوشش‌ محمد زهیر شاویش‌ در بیروت‌ چاپ‌ شده‌ است‌.

۵.۲ - آثار خطی‌


المقصدالارشد فی‌ ترجمة اصحاب‌الامام‌ احمد، نعیمی‌ و ابن‌طولون‌ در مواضع‌ مکرر از این‌ کتاب‌ با عنوان‌ طبقات‌ ابن‌ مفلح‌ نقل‌ قول‌ کرده‌اند، نسخه‌هایی‌ از این‌ اثر در مصر
[۷] دارالکتب‌، فهرست‌، ج۸، ص۲۴۷.
و نیز مکه‌
[۸] منجد، صلاح‌الدین‌، معجم‌المورخین‌ الدمشقین‌، ج۱، ص۴۵۱، بیروت‌، ۱۳۹۸ق‌/۱۹۷۸م‌.
موجود است‌.
[۱۰] بغدادی‌، اسماعیل، هدیه‌، ج۱، ص۲۱.


۶ - پانویس


 
۱. سخاوی‌، محمد، الضوء اللامع‌، ج۱، ص۱۵۲، قاهره‌، ۱۳۵۴ق‌.    
۲. نعیمی‌، عبدالقادر، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۵۸، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/۱۹۴۸م‌.
۳. بدران‌، عبدالقادر، منادمة الاطلال‌، ج۱، ص۲۳۳، به‌ کوشش‌ زهیر شاویش‌، بیروت‌، ۱۴۰۵ق‌/ ۱۹۸۵م‌.    
۴. سخاوی‌، محمد، الضوء اللامع‌، ج۱، ص۱۵۲، قاهره‌، ۱۳۵۴ق‌.    
۵. نعیمی‌، عبدالقادر، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۵۸-۶۱، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/۱۹۴۸م‌.
۶. نعیمی‌، عبدالقادر، الدارس‌ فی‌ تاریخ‌ المدارس‌، ج۲، ص۵۹-۶۰، به‌ کوشش‌ جعفر الحسنی‌، دمشق‌، ۱۳۶۷ق‌/۱۹۴۸م‌.
۷. دارالکتب‌، فهرست‌، ج۸، ص۲۴۷.
۸. منجد، صلاح‌الدین‌، معجم‌المورخین‌ الدمشقین‌، ج۱، ص۴۵۱، بیروت‌، ۱۳۹۸ق‌/۱۹۷۸م‌.
۹. سخاوی‌، محمد، الضوء اللامع‌، ج۱، ص۱۵۲، قاهره‌، ۱۳۵۴ق‌.    
۱۰. بغدادی‌، اسماعیل، هدیه‌، ج۱، ص۲۱.


۷ - منبع


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن‌مفلح»، ج۴، ص۱۷۹۵.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.